سوره: سورة الصافات آیات: 182 محل نزول: مکه

وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمْ الْبَاقِینَ 77 وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ 78 سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ 79 إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ 80 إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ 81 ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ 82 وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ 83 إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ 84 إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ 85 أَئِفْکًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِیدُونَ 86 فَمَا ظَنُّکُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ 87 فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ 88 فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ 89 فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ 90 فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْکُلُونَ 91 مَا لَکُمْ لَا تَنطِقُونَ 92 فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِینِ 93 فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ 94 قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ 95 وَاللَّهُ خَلَقَکُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ 96 قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیَانًا فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ 97 فَأَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِینَ 98 وَقَالَ إِنِّی ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّی سَیَهْدِینِ 99 رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ 100 فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ 101 فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ 102

( صفحه 449)

ترجمه در ادامه

و فرزندانش را همان بازماندگان (روى زمین) قرار دادیم، «77» و نام نیک او را در میان امتهاى بعد باقى نهادیم «78» سلام بر نوح در میان جهانیان باد! «79» ما این گونه نیکوکاران را پاداش مى‏دهیم! «80» چرا که او از بندگان باایمان ما بود! «81» سپس دیگران ( دشمنان او) را غرق کردیم! «82» و از پیروان او ابراهیم بود; «83» (به خاطر بیاور) هنگامى را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد; «84» هنگامى که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که مى‏پرستید؟! «85» آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین مى‏روید؟! «86» شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان مى‏برید؟! «87» (سپس) نگاهى به ستارگان افکند «88» و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمى‏آیم)!» «89» آنها از او روى برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند) «90» (او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهى به معبودانشان کرد و از روى تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمى‏خورید؟! «91» (اصلا) چرا سخن نمى‏گویید؟!» «92» سپس بسوى آنها رفت و ضربه‏اى محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست) «93» آنها با سرعت به او روى آوردند «94» گفت: «آیا چیزى را مى‏پرستید که با دست خود مى‏تراشید؟! «95» با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایى که مى‏سازید!» «96» (بت‏پرستان) گفتند: «بناى مرتفعى براى او بسازید و او را در جهنمى از آتش بیفکنید!» «97» آنها طرحى براى نابودى ابراهیم ریخته بودند، ولى ما آنان را پست و مغلوب ساختیم! «98» (او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوى پروردگارم مى‏روم، او مرا هدایت خواهد کرد! «99» پروردگارا! به من از صالحان ( فرزندان صالح) ببخش!» «100» ما او ( ابراهیم) را به نوجوانى بردبار و صبور بشارت دادیم! «101» هنگامى که با او به مقام سعى و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح مى‏کنم، نظر تو چیست؟» گفت‏«پدرم! هر چه دستور دارى اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهى یافت!» «102»