دبیرکل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور در ارتباط با حوادث اخیر در دانشگاه زنجان و ضرورت آسیبشناسی این مساله در دانشگاهها، گفت: اتفاقاتی که اخیرا در دانشگاه زنجان افتاد یکی از مصادیق و تجلیهای برخی جریانات و شرایط حال حاضر دانشگاهها است.
منصوری در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: باید این قبیل اتفاقات را از سه بعد، فضای دانشجویان حاکم بر دانشگاهها، مجموعه دستاندرکاران و کسانی که در محیط دانشگاه فعالیت میکنند و سوم جریاناتی که سعی میکنند به داخل دانشگاه راه یابند و موجسواران و سوء استفادهکنندگانی که قصد دارند با ورود به دانشگاه از این فضا سو استفاده کنند، بررسی کرد.
این فعال دانشجویی با اشاره به اینکه یکی از نقاطی که دشمن از قدیمالایام نشانه رفته و به دلیل منشا اثر و جریانساز بودن روی آن سرمایهگذاری میکند، دانشگاهها هستند، تصریح کرد: به هر حال عمدهترین تحولات کشور ما و کشورهایی که فضای سیاسی و فرهنگی پر جنب و جوشی دارند از دانشگاهها شکل میگیرد. بنابراین نباید به این مساله خرد نگریست، باید مقداری کلانتر بحث کنیم و سعی کنیم این فضا را بر مبنای فضای خیرخواهانه و دامن نزدن به این فضا تحلیل کنیم.
وی با اشاره به اینکه اتفاق اخیر نشان میدهد که حال و هوای خاص حرکتهای دانشجویی در دانشگاه زنجان تحریک شده است، افزود: در تشکلهای دانشجویی احساس میکنیم که باید از کلیه حرکتهای ارزشی حمایت کرد و اگر جاهایی احساس میکنیم ارزشها پایمال میشود باید قیام کنیم و اگر حس میشود ارزشها خدشهدار میشود و غبار غفلت بر ارزشها مینشیند باید به پا خیزیم و جهاد انجام شود.
دبیرکل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور با بیان این عقیده که فضای دانشگاهها احساسی است، بیان کرد: زمانی که احساس به محیط دانشگاه غلبه پیدا میکند، کنترل و مدیریت فضا مشکل میشود و با توجه به اینکه دشمن به دنبال سناریو چیدن در دانشگاهها است و این سناریو منتهی شد به اینکه چنین مواردی در این دانشگاه و دیگر دانشگاهها اتفاق افتاده و در نهایت دشمن با تشدید این فضا به دنبال ضربه زدن به کلان نظام ما است.
وی با بیان این عقیده که محیط دانشگاه در دوران اصلاحات با دامن زدن به فضای تشدید و تشنج در دانشگاهها دچار آسیب شده بود که این فضا در چند سال اخیر تا اندازه الیتام و بهبود پیدا کرد، گفت: اما باید توجه کرد آنجایی که ارزشها پایمال میشود و به هویت دانشجویی خدشه وارد میشود، دانشجویان باید وارد عمل شوند و چوب لای چرخ نقشههای دشمن گذارند و مانع از تحق نقشههایشان شوند.
این فعال دانشجویی بحث دیگر را فضای مدیریتی و مسوولیتی دانست که در دانشگاهها و هیاتهای علمی و اساتید وجود دارد و گفت: بارها اعلام کردهایم شاید بدنه علمی دانشگاهها و بدنه اساتید از میانگین تعهد لازم و سطح معنوی لازم برخوردار نباشند و بارها به مسوولین گوشزد شده است که یا تعهد و یا تخصص به طور صرف در نظر گرفته میشود و جمع معقول و مناسب میان این دو صفت در نظر گرفته نمیشود، بنابراین با مشخص شدن صحت و سقم، این اتفاق نشان میدهد که سیستمهای نظارتی و ترفیع ما در دانشگاهها مناسب نیست.
وی با بیان این که مشابه این اتفاق در دانشگاههای دیگر هم افتاده بود و در دانشگاه یزد نیز چنین اتفاقی افتاد، معتقد است: در این زمینه خوب عمل نشد و جا دارد که تامل شود و روی سیستم رشد، ترفیع، نظارت، گزینش و ارتقاء افراد عضو هیات علمی و اساتید دقت شود و در مسوولیت دادن به آنها تامل شود.
منصوری بیان کرد: معمولا در فضایی که تحصن و تجمع شکل میگیرد، علتی دارد که عمدتا معلول شیطنتهای غیرمنصفانه و با سوء نیت برخی جریانات و گروههای بیرون از دانشگاه است. بنابراین دانشجویان باید هوشیار باشند و با نگاه ظریف و دقیق و به دور از فضای احساسی تحلیل و بررسی کنند که آیا اتفاق افتاده، به طور صرف یک رخداد کم عقبه به لحاظ ساماندهی و نقشه بوده و یا یک تله سیاسی بوده است.
وی تصریح کرد: دانشجویان باید با درایت فضا را تحلیل کنند و مواظب باشند که بازی نخورند؛ چرا که بسیاری افراد در لباس دانشجو در محیط دانشگاه وارد میشوند و با وابستگیهایی که به یک سری از جریانات خارج از دانشگاه دارند، فضای دانشگاه را برهم میزنند و عاملی هستند که به دنبال اجرای نقشههای بر هم زننده و هنجارشکن در دانشگاه هستند، بنابراین نیاز است دانشجویان در فضا یا مناطقی به تحلیل اوضاع بپردازند و موضعشان فعال و منطقی باشد تا خدای ناکرده دور نخورند و در یک فضای احساسی به بازی گرفته نشوند و در یک فضای منطقی به دفاع آنچه که به نفع محیط دانشگاه است بپردازند.
منصوری در ارتباط با تاثیر چنین اتفاقاتی بر محیط دانشگاهی و دانشجویی، گفت: شکل گرفتن چنین فضاهایی به محیط دانشگاه به عنوان پایگاه تفکر، تامل و تحلیل ضربه میزند و باعث دامن زدن به یک سری نابسامانیها در محیطی میشود که مهد رشد و بالندگی به لحاظ علمی، فرهنگی و تخصصی است و از سوی دیگر دانشگاه از وظیفه و رسالت اصلی خود که علمآموزی و یادگیری و یاددهی است باز میماند و طبیعی است که این فضا به بدنه دانشگاه ضربه میزند و باعث میشود رسالت دانشگاهها به خوبی محقق نشود و طبیعی است در این اتفاقات یک سری افراد از آب گلآلود ماهی میگیرند و از فضای دانشگاه سوء استفادههای غیردانشگاهی و سیاسی و منفی میکنند.