مدیریت را سبکهایی است متعدد. این سبکها با گذشت زمان و نیز در سازمانهای مختلف دگرگون میشوند. یکی از این سبکها که در روند تکامل مدیریت صنعتی بدان نیاز افتاد، مدیریت درهای باز (open door) بود. در اینجا قرار نبود بین مدیر و کارکنان حائل و فاصلی باشد، پس درها باید گشوده میشد و گشوده میماند تا احساس جدایی کارکنان از مدیر پدید نیاید.
به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگهای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مسعود بینش در وبلاگ خود به نشانی http://mgt.blogfa.com ادامه داده است: اما بهبودی که امروزه در آن سبک قدیمی مدیریتی پدید آمده آن است که گرچه درها گشوده مانده، اما اتاقها خالی شده و بازهم مدیران در دسترس کارکنان نیستند(managing by open door and empty room).
شما هرگاه اراده کردید میتوانید به اتاق مدیر بروید و با دو چشم سر خود ببینید که مدیریت درهای باز اعمال میشود! فقط از مدیر خبری نیست. جالب آن است که هیچ کس نیز نمیداند مدیر کجاست. اگر در گذشته در بسته بود و مدیر به دلیل حضور مکرر و مستمر در جلسات درون اتاقی دیده نمیشد، امروز همان در باز شده و اتاق مدیر در دسترس است، اما خود مدیر بازهم ناپیدا و در حکم کیمیاست. نتیجه در هر دو حال یکی است، با این تفاوت چشمگیر که در دوران جدید، برای درهای باز مدیریت اعمال میشود