گذشته از آن کارشناسان این سؤال را مطرح میکنند که آیا وزیر تاکنون با سرویس Dial Up به اینترنت متصل شده است تا درکی از سرویسهای 56 کیلوبیتی داشته باشد؟ و یا اینکه واقعاً شایسته است مصارف خانگی و دانشگاهی را هم رده بدانیم؟ سلیمانی در ادامه اظهارات جنجالبرانگیزش گفته است: "در حال حاضر پهنای باند 128 کیلو بیت یا 56 کیلو بیت مشکل اینترنت کشور نیست، بلکه نحوه ارائه این میزان از سوی شرکتهای ارائه دهنده اینترنت مورد بحث است."
رمضانعلی صادقزاده، رئیس کمیسیون مخابرات مجلس هفتم، در واکنش به این سخنان وزیر ICT با بیان اینکه در مورد سرعت اینترنت پیمانکارانی انتخاب شدهاند و اینها با شرکت مخابرات قرارداد دارند، به همشهری میگوید: اگر هدف از واگذاری اینترنت این باشد که فقط تا 56 کیلو بیت سرعت داشته باشد که دیگر نیازی به پیمانکاران و سرمایهگذاران نیست و در واقع در این عرصه، سرمایهگذاری، توجیه اقتصادی خود را از دست میدهد.
او اضافه میکند: این سرعت برای استفاده کاربران خانگی، از نظر حجم شاید توجیه پذیر باشد ولی از نظر سرعت نمیتواند کافی باشد و این در حالی است که اینترنت پرسرعت یا ADSL با قرارداد پیمانکاران عمدتاً برای مصارف خانگی بوده است.
رئیس کمیسیون مخابرات مجلس هفتم، با بیان اینکه متأسفانه وزارت ارتباطات حتی در جایی که میتوانسته اینترنت پر سرعت ارائه کند آن را محدود کرده میگوید: "مسئولان وزارت ICT با منفی بافیهایشان کاربران را محدود میکنند. ما نباید تعیین کنیم که چه کسی، چقدر مصرف کند و در واقع نباید به خاطر حواشی، اصل موضوع را فراموش کنیم."
اظهارنظر سلیمانی درحالی است که در چند سال اخیر همایشهای بسیاری در ایران در باب تولید محتوای الکترونیکی و دولت الکترونیک برگزار شده است و این اظهارنظرها تناقضی آشکار بین گفتار و رفتار وزارت ICT است.